Ιστορία της Αλεξάνδρειας
Η Αλεξάνδρεια βρίσκεται στα βορειοδυτικά του Δέλτα, πάνω από ασβεστόλιθους, Συνορεύει στα βόρεια με τη Μεσόγειο Θάλασσα που ήταν ο θαλάσσιος δρόμος για την Ελλάδα και τις χώρες της Μεσογείου στα αρχαία χρόνια και στα νότια με την λίμνη Mariout,
η οποία χρησίμευε ως δεξαμενή νερού του Νείλου που χαρακτηρίζεται από ευημερία, ομορφιά, αφθονία του γλυκού νερού, την ομορφιά της φύσης και την αφθονία των τροφίμων από φυτά, ζώα και πουλιά. Η Αλεξάνδρεια ήταν γνωστή την εποχή των Φαραώ με το όνομα - Raqed, που σήμαινε το κτιριακό χάσμα Rakotis σύμφωνα με την ελληνική προφορά, και αυτό το όνομα αναφέρθηκε σε έναν από τους αρχαιολογικούς πίνακες που χρονολογούνται από την εποχή του Πτολεμαίου Α και του ηγεμόνα της Αιγύπτου.
Οι αρχαιολογικές και οι ιστορικές πυγές αναφέρονται στον πολιτισμό της ρακότης πρίν την εποχή του Μ. Αλέξανδρου και των Πτολεμαίων και μπορούμε να πούμε ότι ο πυρήνας της πόλης ρακότης ήταν τότε οι τωρινές περιοχές Karmouz και Kom el shοqafa που περιβαλλόταν τότε από πόλεις γεμάτες αστικό και ελκυστικό πολιτισμό όπως ο Canopus στα ανατολικά στον κλάδο του Canopic Nile και στη συνέχεια Nacratis σε απόσταση 70 χλμ περίπου νοτιοανατολικά της Raquda. Τον έβδομο αιώνα π.Χ.
(δηλαδή, πριν τέσσερις αιώνες από την άφιξη του Μεγάλου Αλεξάνδρου περίπου) έγινε τόπος συνάντησης των δυο πολιτισμών, τον Αιγυπτιακό και τον Ελληνικό. Στα δυτικά, υπήρχε η πόλη της Μαρίας με μακρινή ιστορία που έβλεπε τη λίμνη Mariout και, δυτικά, την πόλη Abusir. Και με την έλευση του Μεγάλου Αλεξάνδρου μετά την εισβολή των Περσών στην Αιγύπτου διείσδυσε στο Δέλτα προς τα κλαδιά του Νείλου για να πάει στο Ναό του Θεού Αμώνα στην Όαση της Σίβας για να του πει για το μέλλον των ημερών και για τον τρόπο που περνούσε από την πόλη Νεκράτης όπου οι Έλληνες πολίτες και ύστερα έφτασε στη Ρακότης όπου πήρε την απόφαση να χτίσει μια πόλη στην ίδια τοποθεσία που να μοιάζει με τις ελληνικές πόλεις και σχεδιάστηκε με τη βοήθεια του μηχανικού της Δεινοκράτης, ο οποίος σχεδίασε μια νέα πόλη που περιλαμβάνει την παλιά πόλη, η οποία έγινε μια περιοχή στην νέα πόλη και βρίσκεται στα νοτιοδυτικά της και έχει χτίσει μια γέφυρα που συνδέει τη γη με το νησί Φάρος που βρίσκεται στη θάλασσα.
Η γέφυρα του Hebatastarium ήταν σε μήκος της (7 χ.λ) και η ίδρυση αυτής της γέφυρας οδήγησε στην ίδρυση δύο τεράστιων λιμανιών, δηλαδή το μεγάλο λιμάνι, το οποίο είναι το σημερινό ανατολικό λιμάνι και ήταν το κύριο λιμάνι της πόλης κατά τη διάρκεια αυτής της εποχής λόγω της παρουσίας βασιλικών μνημείων, τα παλάτια, τα νησιά στα οποία βρίσκονται τα παλάτια, και φυσικά ο φάρος της Αλεξάνδρειας και τα υπόλοιπα αξιοθέατα της βασιλικής συνοικίας, οι σημαντικές αγορές της Αλεξάνδρειας.
Το άλλο δυτικό λιμάνι το οποίο είχε πτέρυγες του πρώτου που είχε το όνομα ευ νόστος. Η πόλη ήταν καλυμμένοι με ένα δίκτυο μεγάλων φαρδίων δρόμων. Οι τοποθεσίες των δημόσιων κτιρίων με θέα τους δρόμους αυτούς εντοπίστηκαν, ειδικά οι ναοί των θεών, και αφού ο Αλέξανδρος έφυγε από την Αίγυπτο και κατά τη διάρκεια των βασιλέων των διαδόχων του, η κατοίκηση της πόλης έγινε με αργούς ρυθμούς στην πόλη ώσπου ο Πτολεμαίος Α Σωτήρος I (305-285 π.Χ.)
βασίλευσε στην Αίγυπτο, όπου μετέφερε την πρωτεύουσα από την αρχαία Μέμφιδα στην Αλεξάνδρεια που έδωσε την πόλη μια πολιτική θέση εκτός από την εξαιρετική γεωγραφική της φύση, και μπορούμε να πούμε σύμφωνα με τις ιστορικές πηγές και ό,τι έιχε ανακαλυφθεί στην πόλη ότι η Αλεξάνδρεια γνώρισε τη χρυσή εποχή της κατά την εποχή των τριών Πτολεμαίων και μπορεί και ότι κατά την εποχή του Πτολεμαίου Ι χτίστηκε και ξεκίνησε το βασιλικό παλάτι Δημιουργώντας τους φράχτες και ένα δίκτυο δεξαμενών νερού και το μουσείο και η βιβλιοθήκη ιδρύθηκαν και δημιουργήθηκε ένα από τα πιο λαμπρά έργα του, που είναι η θρησκεία του Σεραπίδη,
δηλαδή ότι ο θεός των Ελλήνων και των Αιγυπτίων είναι ένας Θεός, αλλά ότι ο καθένας από τους δύο λαούς τον βλέπει σύμφωνα με τη φύση της νοοτροπίας του στην αντίληψη του θεού και της εικόνας που χρησιμοποίησε. Ιδρύθηκε ναό του θεού αυτού στην Ρακότης και τοποθετήθηκαν αγάλματα του με την ελληνική και την αιγυπτιακή μορφή του καθώς άρχισε να δημιουργείται το φάρο πάνω από το βράχο Φάρος.